-
1 rob
[rɔb]vtrabować (obrabować perf), okradać (okraść perf)to rob sb of sth — okradać (okraść perf) kogoś z czegoś ( fig) pozbawiać (pozbawić perf) kogoś czegoś
* * *[rob]past tense, past participle - robbed; verb1) (to steal from (a person, place etc): He robbed a bank / an old lady; I've been robbed!) (o)kraść, (ob)rabować2) ((with of) to take (something) away from; to deprive of: An accident robbed him of his sight at the age of 21.) pozbawić•- robber- robbery -
2 defraud
[dɪ'frɔːd]vtto defraud sb (of sth) — okradać (okraść perf) kogoś (z czegoś) ( przez defraudację)
См. также в других словарях:
okradać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okradaćam, okradaća, okradaćają, okradaćany {{/stl 8}}– okraść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, okradnę, okradnie, okradnij, okradł, okradła, okradli, okradziony {{/stl 8}}{{stl 7}} kradnąc, pozbawiać kogoś czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okraść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}okradać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okradać — → okraść … Słownik języka polskiego
okraść — dk Vc, okradnę, okradniesz, okradnij, okradł, okradziony, okradzeni, okradłszy okradać ndk I, okraśćam, okraśćasz, okraśćają, okraśćaj, okraśćał, okraśćany «pozbawić czegoś przez kradzież» Okraść kupujących, podróżnych. Okraść instytucję, sklep.… … Słownik języka polskiego
